آب ماده ای بدون مزه و بدون بو است که برای تمام شکل های حیات لازم است .آب برای زندگی انسانها از اهمیت بالایی برخوردار است . به همین خصوص جایی که آب هست زندگی و جایی که زندگی هست فرهنگ و مدنیت هم خواهد بود . فرهنگ ها ومدنیت هایی که با بودن آب تشکیل می شوند از خود آثارهایی بجا خواهند گذاشت .همین آثارهای بجا مانده  به ما درباره چگونگی زندگی انسانها در آن دوران اطلاعات خواهد داد

مصالحی که برای ساخت یک بنا استفاده می شود حدود 2 – 3 برابر مصالح  برای ساخت آن بنا از آب استفاده می شود. در دوران باستان امکان حمل  خاک ، سنگ ، خشت و سایر مصالح به دوردست ها ممکن بود ولی حمل آب به این راحتی ها نبود به همین دلیل شهرک سازی ، سازه های مختلف ، کشاورزی و دامداری در مجاورت منابع آب قرار می گرفت

دفینه – گنج و یا بررسی های باستانشناسی سطح  بر اساس منابع آب ساخته شده باشد . چون آب وجود دارد ، جایی که آب هست زندگی و جایی که زندگی هست فرهنگ و مدنیت هم خواهد بود . جایی که مدنیت هست از آنها آثارهایی بجا خواهد ماند و از آثارها میتوانیم اطلاعات در مورد انسانها و رفتارهای اجتماعی و اقتصادی مردم بدست بیاوریم
مسئله مهم که مربوط به دفینه یابی می شود ، اشیاء مختلف استفاده شده و بجا مانده از آن دوران است

اگر آب نباشد ممکن نیست اولین استفاده شان آب بوده و یا  آثاری بجا مانده از منبع آب باید باشد ، در غیر این صورت آدرس اشتباه است و در جای اشتباهی توقف کرده ایم!

منبع : ایران سرزمین گنج های گمشده

عوامل شناخت طلا عبارت است از: سنگ محک و تیزآب (اسید)، که هر کدام را به طور جداگانه بررسی می نماییم.
سنگ محک:
سنگی است سیاه رنگ از جنس سیلیسیوم و کوارتز و در شکلهای مختلف در بازار وجود دارد و در هنگام استفاده باید دمای آن حدوداً به اندازه دمای بدن باشد، یعنی 37 درجة.س باشد.
تیزآب:
در بعضی از کتابها تیزآب سلطانی همان اسید نیتریک خالص می باشد که توسط محمد زکریای رازی کشف شده است. این اسید را در اصطلاح عامیانه بنام جوهر شوره می شناسند و فرمول آن (HNO3) می باشد.
اگر در مقدار (30CC) این اسید مقدار (0.5CC) اسیدکلریدریک (HCL) و اسم عامیانه جوهر نمک اضافه میگردد، عیار تیزآب بالاتر خواهد رفت بطوریکه تیز آب سلطانی برای اعیار=17/(750) استفاده می شود.
تیزآب سلطانی +0.5cc (HCL) برای عیار =18(750) استفاده می شود.
نحوه عمل (شناخت طلا):
ابتدا فلز مشکوک به طلا را روی سنگ محک (20 بار) میکشیم سپس مقداری تیزآب عیار شده را روی آن میکشیم (به اندازة یک قطره).
واکنش یکی از موارد زیر است:
1- هیچ واکنشی دیده نمی شود: نتیجه آنکه فلز مربوطه طلایی با همان عیار تیزآب می باشد.
2- رنگ اثر کشیده شده روی سنگ کم رنگتر می شود: در این حالت عیار فلز مربوطه پایین تر از عیار تیزآب می باشد.
3- اثر روی سنگ محک بکلّی محو میگردد: که حاکی از این است که فلز مربوطه یا اصولاٌ طلا نیست و یا دارای مقدار کمی طلا می باشد که می بایست با آزمایشات دیگری (ری گیری) مقدار آن مشخص شود.
روش دیگر شناخت طلا:
روی قسمتی از فلز مشکوک به طلا را کمی سوهان میکشیم تا چنانچه فلز آبکاری شده است، لایه آبکاری شده از بین برود. سپس در محل سوهان زده شده یک قطره تیز آب عیار شده می زنیم:
- هیچ اثری برروی آن ندارد و این نشان می دهد که فلز طلا بوده و هم عیار و یا بالاتر از تیزآب می باشد (توجه: فلزی روی و کرم در برابر تیزآب واکنش نمی دهد که بر اساس رنگ و خصوصیت فیزیکی و شیمیایی قابل شناخت هستند.)
- محل مربوطه به روی فلز بر اثر آب سیاه می شود که هر چه سیاهی بیشتر باشد نشان دهندة آن است که فلز طلا با عیار پایینتر از عیار تیزآب می باشد.
- براثر ریختن تیز آب محل به رنگ سبز به جوش می آید و بعد از پاک کردن تیز آب با یک دستمال محل براق می شود. در این حالت فلز مربوطه طلا نبوده و مقطع براق شده رنگ اصلی فلز را نشان می دهد.
توجه: ضرورت دارد طلاهایی که از قبل عیار آنها مشخص باشد، داشته باشیم (عیارهای مختلف) و هنگامی که یک طلا مشخص شد در کنار آن طلایی را که قبلاً مشخص دارد روی سنگ محک میکشیم و سپس با مقایسة رنگ آنها می توان عیار طلا را مشخص نمود.
طریقه پاک کردن سنگ محک:
« هر زمان سنگ محک پر شد و جای خالی برروی آن برای محک زدن دوباره نبود می توانید روی سنگ را تیز آب ریخته و سپس روی آن نمک پاشیده و بعد آنرا با آب بشویید.»
تذکر: طلای سبز از طلای زرد در مقابل تیز آب سلطانی واکنش آرامتری نشان می دهد زیرا دارای نقرة بیشتری است.